PLANLAMA

Başlamak bitirmenin yarısıdır , bu sebeple bu coğrafyadaki bütün projelerimiz yarımdır.

Ya da bir başkası Türk gibi başla, Alman gibi sürdür ve hatta Japon gibi bitir. Bu ve benzeri tümceler bulmak ve listeyi genişletmek mümkündür. Bizim buralarda ne plan vardır yeterince ne de planlama yapılır gereğince. Bunu anlamak için ne derin düşünmek ve soruşturmak ne de önemli araştırmalar yapmak gerekmez aslında. Kimse bana kızmasın ama Devlet bu konuya el atmışsa ve sözgelimi buna ilişkin bir daire kurmuşsa zamanında büyüklerimiz, biliniz ki bu konu da problemimiz de büyüktür. Bu arada bu tarz çalışma ofislerine devlet tarafında neden daire dendiği de ayrıca bir merak konusu benim açımdan. Mesela neden kare ya da üçgen değil de daire, bu konuyu ayrı bir çalışma yapmak ve bilahare ele almak kaydıyla rafa kaldırıyorum şimdilik.

Önce binaları yaparız mesela, ardından altyapıyı. Önce inşaatı yapıp sonra projelerini, Önce köprüleri yapıp sonra yollarını yaparız mesela. Dünyanın ilk metrosu İstanbuldadır ama ikincisini yapmak için yüz yıldan fazla beklemişizdir. İki kıtayı tünelle bağlamak nice yıllar sonra aklımıza gelmiştir İngilizlerden. Avrupa Birliğine girmek için o ne istek ve mücadele ama kuru istekle değil plan, program ve çalışmayla olur, işte o bize gelmez pek. Bütün spor ülkelerinde alt yapıya yatırım yapılır bizde ünlü transferi. Büyük takımlar Dünyada yirmi yılı aşkın süre aynı hocayla çalışıp transferi onlara yaptırırken biz transferleri yapıp üstüne hocayı buluruz, ilk fırsatta da şutlamamız cabası.

Kuzey Avrupada yaşayan insanlar doğdukları gün vefatlarında ne olacaklarını bilirlerken bizler sabah evden çıktığımızda akşam eve dönebilir miyiz bilemeyiz.

Batılı firmalarda kariyer başlangıcı izleyebileceği yol ve alternatifler nettir. Bizde kısmetse olur. Bir maç kaybeden batıda oturup dersine çalışıp planını yapar ve strateji belirlerken biz önümüzdeki maçlara bakarız, bir sonraki yenilgide mi ne yaparız, tabi ki de yine önümüzdeki maçlara...

Belki de dünya da fala ve falcıya bu kadar değer veren bir başka kültür yok gibidir. Çünkü yarınla ilgili planımız değil beklentimiz vardır. Hedeflerimiz değil temennimiz.

Bireysel olarak ta müthiş iddialıyızdır bu konularda. Monte ettiği arabayı yolu olmayan dağlık bir yerde yaptığını iş bittikten sonra fark eden, evin içinde büyüttüğü buzağıyı kapıdan sığmayacak kadar büyüdükten sonra evden çıkarmayı akıl edenler ve arkadaşları çoktur bizim diyarlarda. Ama birinci geleneksel birçok etkinlik, organizasyon ve festivale rastlamak ta mümkündür. Dedik ya plan değil beklenti vardır diye.

İlk boğaz köprüsünü yapmasaydık mesela, deniz ulaşımını yaygınlaştırsaydık onun yerine, insanları karadan taşıyacağımıza denizden yapsaydık bunu. Kara yolu bağlantısı olmayınca insanlar sıklıkla oturdukları kıta da çalışır olsalar. Bu durumda ikinci sini hatta üçüncüsünü yapmasak. Önce adını tartışıp kendisini hiç konuşmasak mesela.
planlamadan olmaz maalesef. Ha olur diyenleri duyar gibiyim. Bezen oluyor gerçekten de. Tesadüften öteye geçmeyecek kadar seyrek olarak maalesef.

Nemi yapmalı; Başkalarının yapmadığını ve hatta yapamadığını.Önce önümüzdeki haftadan başlamalı mesela.Haftanın günlerini ve o günlerde yapacaklarımızı. Yaz tatilin de ne yapacağımızı.Sadece iş değil ayrıca hafta sonu ne yapacağımızı vb.Hepsinden de vazgeçtim her gün bir sonraki günü ve yapacaklarımızı planlasak mesela. Bu durumda ne olur biliyor musunuz; önce yakın ve bireysel anlamdaki rakiplerimizin arasından sıyrılırız, ardından daha büyük ve ciddi olanlarından da. Zamanla bizi yanlarında görmeğe sonrasında arkamızdan bakmaya da alışırlar üstelik. Tekrar arkalarında kalabilir miyiz, tabi ki de olabilir bu, tur bindirmek nasıl olur bilirsiniz şüphesiz; planlaMA, planlaMA, planlaMA

Hayatınızdan dostlar ve gülücükler eksik olmasın.
Sevgiyle kalın.